Aco Šopov (Štip, 20. prosinca 1923. – Skopje, 20. travnja 1982.) bio je makedonski akademik, pjesnik i prevoditelj, jedan od utemeljitelja moderne makedonske književnosti. U Štipu je završio osnovnu školu i gimnaziju, a Filozofski fakultet u Skopju. Bio je aktivni sudionik u NOB-u od 1941. godine. Nakon oslobođenja, radi i živi u Skopju, gdje je bio urednik književnih časopisa „Idnina“, „Nov den“, „Sovremenost“ i dr., glavni urednik izdavačke kuće „Kočo Racin“ i njezin direktor. Predsjednik DPM-a, predsjednik Savjeta SVP-a, predsjednik Republičke komisije za kulturne veze s inozemstvom i predsjednik nekadašnjeg Saveza književnih prevoditelja Jugoslavije. Veleposlanik u Senegalu (1972-1976). Član MANU-a. Član makedonskog PEN centra. Član DPM-a od njegova osnutka (1947).
Autor je knjiga: Pesni (1944), Pruga na mladosta (poezija zajedno sa S. Janevskim, 1947), Na Gramos (poezija, 1950), So naši race (poezija, 1950), Stihovi za makata i radosta (poezija, 1952), Slej se so tišinata (poezija, 1955), Veterot nosi ubavo vreme (poezija, 1957), Nebidnina (poezija, 1963), Jus-univerzum (satiričke pjesme, 1968), Gledač vo pepelta (poezija, 1970), Pesni za crnata žena (poezija, 1976), Drvo na ridot (poezija, 1980). Izbori: Pesni (1963), Rađanje na zborot (1966), Pesni (1967), Izbor (1968), Zlaten krug na vremeto (1969), Poezija (odabrana djela knj. 1 i 2, 1976), Okeanot e mal, čovekot e golem (1977), Luzna (1981), Izbor od poezijata (1987), Nebo na tišinata (1990), Gledač vo pepelta (1991), Poezija (izbor knj. 1, 1993), Šopov vo svetot, Šopov od svetot (izbor knj. 2, 1993).
Dobitnik je nagrada: „Kočo Racin“, „Kiril Pejčinović“, „Braća Miladinovci“, „11. Oktomvri“, „Zmaevi detski igri“ i „AVNOJ“.
